گام اول : آشنایی با سبک های گیتار و انتخاب سبک موردعلاقه شما

معمولا استادان موسیقی هرکدام سبک خاصی را آموزش میدهند و به طور تخصصی هنرجو را آماده میکنند و خیلی کم پیش می آید استادی مانند بابک امینی به هرسه سبک مسلط باشد و با آموزش رایگان گیتار، همراهِ دوست داران نوازندگی باشد. با توجه به مطالب پیشین و توضیحات گفته شده درباره هر سبک، میتوانید مسیر آینده خود را انتخاب کنید و در جهت پیشرفت خود تلاش کنید زیرا هیچوقت برای شروع یادگیری دیر نیست. چون آموزش های ابتدایی گیتار اکثرا یکسان هستند، اگر از انتخاب سبک خود مطمئن نیستید، میتوانید آموزش گیتار را با موسیقی پاپ شروع کنید و در آینده با آگاهی بیشتر در مسیر درست پیش بروید.

گام دوم : مشاهده نمونه ویدیو های اجرا با گیتار

اگر شما مبتدی هستید و به تازگی میخواهید وارد دنیای آموزش گیتار بابک امینی شوید، توصیه میکنیم در ابتدا ویدیوی مربوطه را تماشا کنید تا با هرکدام از سبک ها و اجراهای آن آشنا شوید.

گام سوم : شناخت اجزای گیتار و نام سیم های آن

گونه های متفاوت گیتار ممکن است اجزای متفاوتی داشته باشند، اما در نهایت اجزای زیر در همه گیتار ها مشترک هستند

• سر دسته
• خرک
• هد (برای کوک کردن ساز)
• فرت
• دریچه خروج صدا
• Saddle (تنظیم کننده ارتفاع هر سیم)

در ابتدا ممکن است با تماشای ویدیوهای نوازندگی افراد حرفه ای تصور کنید کار آسانی پیش رو دارید اما پس از تهیه گیتار حتی برای صدا در آوردن آن دچار مشکل شوید. یادگیری اصول انگشت گذاری و آشنایی با سیم ها از اولین نکاتی است که در ویدیوهای آموزش رایگان گیتار میتوانید بیاموزید.

برای شروع لازم است نام سیم های گیتار را یاد بگیرید ( برای ساده شدن کار از سیم های با کشش کم استفاده کنید)

• می (باریک‌ترین سیم)
• سی
• سل
• ر
• لا
• می ( ضخیم ترین سیم)

گام اخر : تمرین مداوم و پیشرفت

لازمه انجام هرکاری پس از یادگیری، تکرار و تمرین است تا به درستی ملکه ذهن شود. نواختن گیتار و ماندگاری اصول آن در ذهن جهت پیشرفت، نیز نیازمند تمرین مستمر است. میتوانید در ابتدای کار پس از مشاهده ویدیوهای آموزش رایگان گیتار، روزی نیم ساعت از زمان خود را به تمرین نکاتی که آموخته اید اختصاص دهید تا به مرور زمان شاهد پیشرفت روزافزون خود در زمینه نوازندگی گیتار در سبک مورد علاقه خود، باشید.

یکی از مزیت های آموزش گیتاراین است پس از یادگیری چند آکورد ، خیلی زود میتوانید از مهارت خود برای نواختن آهنگ های ساده استفاده کنید و از احساس رضایت درونی برخوردار شوید.

سبک فلامنکو

این سبک از آن دسته سبک هایی است که کاملا حرفه ای و تکنیکی محسوب میشود و میتوان گفت سبک مادر گیتار است زیرا تمام ریتم های موسیقی اسپانیس و تکنیک های دو سبک دیگر(پاپ و کلاسیک) نشات گرفته از سبک فلامنکو هستند. اما دانستن این نکته ضروری است که سبک فلامنکو تلفیقی از ریتم و ملودی میباشد که اسامی انحصاری مربوط به خود را دارد و یادگیری آن نیازمند تمرین و درک عمیق است و میتوان گفت سبک فلامنکو پیرو چارچوب های خاصی بوده و بسیار قانونمند است.

سبک کلاسیک

در سبک کلاسیک آهنگسازان بزرگ موسیقی مانند باخ، بتوون و موتزارت فعالیت داشته اند. این سبک که ابداع شده توسط غیر اسپانیایی هاست تمام تکنیک های آن مانند آرپژ، نواخت چند سیمه و ضرب های کوتاه از سبک فلامنکو استخراج شده است.

هرچند این سبک کاملا به نت خوانی وابسته است و به نوعی خشک به حساب می آید اما میتوانید با گیتار کلاسیک قطعات زیبایی از این سبک بنوازید.

سبک پاپ

سبک پاپ جزو سبک هایی به حساب می آید که یادگیری آن با سرعت بالا و بسیار آسان است و معمولا نیاز به تکنیک خاصی ندارد( به جز اندکی تمرین برای نواخت ریتم و گرفتن آکورد) . از آنجایی که موسیقی پاپ برگرفته از کلمه popular (مردمی) است، به همین خاطر بسیاری از افراد ترجیح میدهند یادگیری گیتار را با این سبک عامه پسندو نواختن قطعات ساده یا ملودی نوازی آغاز کنند تا به تدریج و با تمرین به این سبک مسلط شوند.

آموزش گیتار اغلب با یاد گرفتن ملودی های کوتاه شروع میشود سپس وارد مراحل بالاتر آموزش میشود. هنرجو بعد از یادگیری بخش زیادی از تکنیک هایی که برای هر سبک یکسان است، و با توجه به آشنایی نسبی که در مورد گیتار کسب کرده می تواند سبک موردعلاقه خود را انتخاب کرده و به فعالیت خود ادامه دهد.

با توجه به پیشرفت دنیای وب و اینترنت و دسترسی همگانی به گوشی، کامپیوتر، تبلت و … میتوان گفت یادگیری مباحث مربوط به آموزش رایگان گیتار توسط اساتید برتر، امر دشواری نیست. سیستم آموزش مجازی به طور کلی مزایایی دارد که هنرجو میتواند با مشاهده دقیق ویدیو های آموزشی نکات لازم را یادداشت کرده و همزمان اجرا کند. مزایای آموزش آنلاین گیتار عبارتند از :

• رایگان بودن آموزش گیتار، بدون صرف هزینه های گزاف
• کلاسی با کیفیت مانند کلاس های حضوری در آموزشگاه خواهید داشت
• صرفه جویی در وقت به علت یادگیری در اوقات فراغت و جلوگیری از رفت و آمدهای اضافی
• یادگیری قدم به قدم توسط استاد  و اطمینان خاطر ازاینکه با توجه به پیشرفت، آموزش دیده اید

• تومبا سازی آکوستیک با دامنه صدایی نسبتا خوب در سازهای کوبه ای – دیجیتال پرکاشن سازی الکترونیکی با دامنه صدایی محدود
• صدای دیجیتال پرکاشن تنها با آمپی و باند پخش می شود در صورتیکه صدای تومبا آکوستیک است و حتما نیازی به آمپی و باند نبوده
•  صداهای مختلف دیجیتال پرکاشن به وسیله سمپل هایی که درون حافظه آن ریخته می شود و به وسیله صفحه های حساس به ضربه دیجیتالی اجرا می شود و محدود به همان سمپل ها می باشد – صدای تومبا از طریق قطعات مختلف ساز (معمولا بینگو و بانگو) اجرا می شود.
•  دیجیتال پرکاشن به وسیله دو استیک (چوب) نواخته می شود (البته در بعضی از انواع مدل به وسیله ی دست هم نواخته می شود) – تومبا به وسیله دو دست نواخته می شود.
• چون دیجیتال پرکاشن سازیست دیجیتالی و گفتیم که صداهای آن سمپل هستند بخاطر همین می توان از انواع سمپل های درامز، تنبک ، دف، تابلا، تومباو… استفاده کرد و نواخت ولی تومبا فقط از صدای خود ساز تومبا تشکیل شده.

ساز کنگا تا میزان زیادی ، رایج ترین ساز دستی کاربردی در موسیقی مردمی به شمار می آید. ریشه کنگا از کنگوی آفریقا است ، اما ساز خمره ای شکلی که پیش از این می دیدید در واقع سازی کوبایی که از دل نواهای محلی و بومی بیرون آمده است. کنگاها را میتوان در موسیقی جاز ، راک ، بلوز ، آراندبی ، و ورگا دید. کنگا در سال 1940 وارد آمریکا شد به سرعت جایگاه خود را در سبک های موسیقی باز نمود.

اورهان گنجه بای، احمد کوچ، مراد کایا، چتین آکدنیز، اردال ارزینجان، دسکو هرکی ، نشئت ارتاش، حسرت گؤل‌تکین، ارول پارلاک، عارف ساغ، کارل ساندرز، ارکان اوغور، عثمان آکیول و از نوازندگان چیره‌دست باغلاما هستند. احمد کوچ آهنگ‌های معروف جهان را برای این ساز تنظیم کرده و می‌نوازد.

انواع دیوان 

• -جورا (Cura)
• -تانبورا (Tanbura)
• -باغلاما دسته کوتاه (Çöğür,Kısa Sap Bağlama)
• -باغلاما دسته بلند (ِUzun Sap Bağlama)
• -ساز دیوان (Divan Sazı)
• -ساز میدان (Meydan Sazı)

کوک های دیوان یا باغلاما

• -کوک بوزوک یا کارا (Sol, Re, La)
• -کوک باغلاما (La, Sol, Re)
• -کوک مستزاد (Fa, Re, La)
• -کوک میسکت (Fa#, Re, La)

این ساز در اندازه‌های مختلف ساخته می‌شود که سایز کوچک آنرا (جرا) که مختص کرکوک و اربیل است و سایز متوسط آنرا (دسته کوتاه) و سایز بزرگ (دسته بلند) را در اصل دیوان می‌نامند (در ایران بین دسته کوتاه و دیوان فرقی قایل نیستند ولی پرده‌های دیوان کمی بلندتر است و کاسه‌ای بزرگتر دارد) که کاسه‌ای بسیار بزرگ‌تر از سه‌تار دارد.

• کاسهٔ طنینی یکپارچه (گاه ترکه‌ای): چوب‌های پروانه،عرعر و ماهون.
• صفحه: چوب صنوبر، چوب‌های دیگر.
• دستان‌ها: سیم نایلونی.
• خرک:شاخ،استخوان،عاج فیل،چوب‌های سخت.
• وتر‌ها:زه یا موی دم اسب (در قدیم)، سیم فولادی.
• شیطانک و سیم‌گیر:شاخ،استخوان،عاج فیل،چوب‌های سخت.
• مضراب: چوب یا پوست درخت گیلاس یا آلبالو (در قدیم).شاخ،پر غاز و پلاستیک نرم.

دسته دیوان دارای ۲۴ پرده است. پرده‌ها جابجا می‌شوند. دیوان ۷ سیم دارد از این تعداد دو سیم آن واخوانند. هر سه سیم به طور هم صدا کوک می‌شوند. از تعداد گوشیها ۴ گوشی روی جایگاه یا صفحه گوشیها و سه گوشی در کنار آنها قرار دارند. سیم بست در منتهالیه قسمت صاف بدنه طنین نصب شده است. قسمت تحتانی آن سوراخی صوتی به بعد ۳۵ میلی‌متر دارد. دیوان با مضراب پلاستیکی نواخته می‌شود. نوازنده، موقع اجرا، انگشت میانی خود را بر کاسه طنین می‌زند

یا به روایتی دیگر: این ساز در اندازه‌های مختلف ساخته می‌شود که سایز کوچک آنرا (جرا) سایز متوسط آنرا (باغلاما دسته کوتاه یا چوغور) و سایز بزرگ آن را باغلامای دسته بلند (دیوان) است (در ایران بین باغلامای دسته بلند و دبوان فرقی قایل نیستند ولی پرده‌های دیوان کمی بلندتر است و کاسه ای بزرگتر دارد) که کاسه‌ای بسیار بزرگ‌تر از سه‌تار دارد. این ساز شامل ۷ سیم در ۳ ردیف می‌باشد.همچنین دارای ۲۳ پرده یا ری می‌باشد.البته ساز دیوان اصلی دارای 9 سیم می‌باشد یعنی هر ردیف دارای 3 سیم میباشد و بوسیله ی مضراب پلاستیکی کوچکی نواخته میشود.در میان ترکان سازی بزرگتر از دیوان وجود دارد که به آن ساز میدان میگویند.کاسه دیوان چون بسیار بزرگ است نمی توان آن را به صورت یک تکه ساخت و کاسه آن را به صورت پروانه ای یعنی چسباندن تکه‌های هلالی شکل چوب خم شده می سازند.چوب آن معمولاً از جنس توت سیاه یا گردو یا سرخ دار و یا گلابی و غیره ساخته می شود.

تاریخچه ی ساخت باغلاما یا دیوان در حدود ۴۰۰ سال پیش در شهر فیرورق (پره) از نواحی خوی (۱۵ کیلومتر فاصله با خوی)می باشد.این ساز اصالتاً ترکی می باشد.باغلاما سازیست زهی که با مضراب پلاستیکی یا سرانگشتان دست (شلپه – شرپه) نواخته می‌شود و کاربرد اصلی آن در موسیقی ترکیه است. باغلاما در اصل ساز ملی قوم ترک و منطقه آناتولی است و در میان مردم ترک‌زبان و کردزبان ترکیه و شمال عراق رایج است. گمان می‌رود که باغلاما و سازهای هم‌خانواده آن محصول تغییر و تحولاتی است که روی قوپوز صورت گرفته است.

دیوان یا باغلاما از جمله سازهای مضرابی است. این ساز یک ساز ترکی وکردی است که در مناطق مختلف کردستان عراق و ترکیه استفاده می شود و انواع خاصی از آن در منطقه ی درسیم کردستان ترکیه وجود دارد و یا در شهر وروستاهای اطراف زاخو در کردستان عراق.

این ساز در اندازه‌های مختلف ساخته می‌شود که سایز کوچک آنرا (جرا) سایز متوسط آنرا (باغلاما دسته کوتاه یا چوغور) و سایز بزرگ آن را باغلامای دسته بلند (دیوان) است (در ایران بین باغلامای دسته بلند و دبوان فرقی قایل نیستند ولی پرده‌های دیوان کمی بلندتر است و کاسه ای بزرگتر دارد) که کاسه‌ای بسیار بزرگ‌تر از سه‌تار دارد. این ساز شامل ۷ سیم در ۳ ردیف می‌باشد.همچنین دارای ۲۳ پرده یا ری می‌باشد.البته ساز دیوان اصلی دارای 9 سیم میباشد یعنی هر ردیف دارای 3 سیم میباشد.در میان ترکان سازی بزرگتر از دیوان وجود دارد که به آن ساز میدان میگویند.کاسه دیوان چون بسیار بزرگ است نمی توان آن را به صورت یک تکه ساخت و کاسه آن را به صورت پروانه ای یعنی چسباندن تکه های هلالی شکل چوب خم شده می سازند.چوب آن معمولا از جنس توت سیاه یا گردو یا سرخ دار و یا گلابی و غیره ساخته می شود.

این ساز هفت سیم دارد که به سه گروه سه‌سیم، دوسیم و دوسیم تقسیم می‌شود. نوع دیگر این ساز با دستهٔ بلندتر در ایران با نام دیوان شناخته می‌شود.اورهان گنجه بای، احمد کوچ، نشئت ارتاش، حسرت گؤل‌تکین، ارول پارلاک، عارف ساق، کارل ساندرز، ارکان اوغور و عثمان آک‌یول از نوازندگان چیره‌دست باغلاما هستند. احمد کوچ نیز آهنگ‌های معروف جهان را برای این ساز تنظیم کرده و می‌نوازد.

نی را بین رباط و بخش دهانی بلغزانید طوری که یک بخش صاف جلوی آن باشد. دستگیره‌های روی رباط را تا زمانی که برای ماندن به اندازه‌ی کافی محکم باشد، سفت کنید. زمان گرفتن قطعه کلارنیت دقت کنید که پیچ‌ها نیفتند، بازگرداندن آن‌ها بسیار سخت است. سفت کردن بیش از حد می‌تواند باعث فشار به قطعه دهانی شود. بنابراین با دقت عمل کنید.

نی را بالاتر از قطعه دهانی نگذارید که این تولید یک نوت را بسیار مشکل می‌کند. بالای نی باید حتی پایین‌تر از بالای قطعه دهانی باشد.

بالای قطعه‌ی دهانی بسیار شکننده است. بنابراین مطمئن باشید که آن را با یک حفاظ قطعه دهانی وقتی که استفاده نمی‌شود بپوشانید.

کلارنیت را باید دور از خودتان با زاویه 45 درجه نگه دارید و زنگ فقط زانوهایتان را رد می‌کند. سرتان را بالا نگه دارید و پشت‌تان زمان نواختن صاف باشد. کلارنیت را باید به سمت دهانتان ببرید نه اینکه دهانتان را به سمت آن ببرید.

کلارنیت را بایدبا دست راست‌تان از دسته پایینی‌اش بگیرید. شصت‌تان روی روی پشت دسته باشد. سه انگشت دیگرتان باید روی سه سوراخ مطابق قرار گیرد.

وقتی انگشتان‌تان استفاده نمی‌شوند، آن‌ها را بسیار نزدیک سوراخ‌ها بگذارید طوری که در صورت نیاز به آسانی‌ آن‌ها را روی سوراخ‌ها بگذارید. اگر انگشت‌هایتان خیلی از کلارنیت دور باشند، نواختن سریع برایتان مشکل می‌شود.