از محل برخاستن صدا تا قبل از زبان کوچک ، مخصوصاً در حلق هیچ کاری نباید با صدا کرد .زیرا خواندن از ته حلق بسیار صدا را بد می کند.گلو باید کاملاً باز باشد.صدایی که ازسینه بیرون می آید وسعت خوبی دارد اما کیفیت ندارد .

صدای خوب که از حنجره بر می آید باید به سقف دهان بخورد .در سقف دهان پرده پوستی به نام نرم کام وجود دارد که با برخورد صدا به نرم کام این قسمت به لرزش در می آید، که این بهترین نوع صدا در موسیقی آوازی ماست .

هیچ وقت نباید به فک فشار آورد .لب پایینی باید حالت طبیعی خود را حفظ کند .

صدا باید کاملا به صورت مخروطی از دهان بیرون بیاید .البته این در مقایسه با موسیقی آوازی سایر ملل کاملا بر عکس است .زیرا آنها از فضای جلوی دهان بسیار استفاده می کنند.اما در موسیقی ایرانی بیشتر کار روی صدا در فضای قبل از دهان استفاده می شود.

مثلا درکار پاوروتی برای ادای حرف آ به اندازه شش سانت دهانش باز می شود اما در موسیقی آوازی ما نباید بیشتر از ضخامت انگشت سبابه دهان را باز کرد و به این صورت ما آ را تقریبا نزدیک به اُ تلفظ می کنیم و لبها زیاد از هم باز نمی شود

5-نویز پا

همه ما هنگام راه رفتن صدای پاهایمان را به وضوح می‌شنویم. وقتی خوانندگان پاهایشان را می‌کوبند، آن لرزشها از پایه میکروفون بالا رفته و روی ضبط تاثیر می‌گذارند.

راه‌حل معمول برای این مشکل، افزودن یک ضد شوک است که با ایزوله‌سازی آکوستیک بین میکروفون و پایه عمل می‌کند.

با این که بسیاری از میکروفون‌های آواز یکی از این ضد شوک‌ها دارند، اما اگر میکروفون شما نداشت، باید یک ضد شوک که با میکروفون شما جور باشد، تهیه کنید چون اکثر ضد شوک‌ها تنها برای کار با یک میکروفون خاص طراحی شده‌اند.

در گوگل ضد شوکی را جستجو کنید که با میکروفون شما سازگار باشد. اگر بود که چه بهتر ولی اگر نبود، باید کلا از یک میکروفون دیگر استفاده کنید.

4-آکوستیک ضعیف اتاق

حقیقت اینست که اگر اتاقتان به خوبی آکوستیک شده باشد، صدای آواز شما هم جذب خواهد شد. و با در نظر گرفتن محیط آکوستیک مناسب، می‌توانید تضمین کنید که مکش صوتی استودیوی شما به خوبی صورت می‌گیرد.

بنابراین اگر هنوز استودیویتان را آکوستیک نکرده‌اید، آن را در اولویت قرار دهید. اگر پول یا فضای کافی برای انجام این کار ندارید، از روشهای سنتی استفاده کنید. فیلترهای بازتاب‌دهنده می‌توانند جایگزین ارزان قیمت و مناسبی برای هر فردی باشند که به دنبال راه میانبر است. ممکن است آنها راه‌حل اساسی برای گرفتن صدا نباشند، اما هزار بار بهتر از هیچی هستند!

3-اثر مجاورتی

این اثر به دلیل طراحی میکروفون‌های کاردیوئیدی که الگوی قطبی استاندارد مورد استفاده در آواز است، به وجود می‌آید.

هر زمان منبع صوتی در چند اینچی دیاگرام قرار بگیرد، میکروفون برای جبران فرکانس، تقویت قابل توجهی در صدا ایجاد می‌کند. هر چه صدا نزدیکتر باشد، اثر قوی‌تر است.

اگرچه وقتی خوانندگان باتجربه هنگام آواز خواندن از آن ناآگاهانه استفاده می‌کنند، شنیدن آن افزایش فرکانس که می‌تواند به طور تصادفی ظاهر یا ناپدید شود، بسیار آزاردهنده است. اگر خواننده این مشکل را دارد، اینطور می‌تواند آن را برطرف کند:

• از یک فیلتر پاپ برای جلوگیری از نزدیک شدن بیش از حد به میکروفون استفاده کند.
• از میکروفونهای چند جهته استفاده کند. این میکروفون‌ها به خاطر طراحی که دارند جلوی اثر مجاورتی را می‌گیرند.

2-سیبلانس

یکی دیگر از چیزهای عجیب در صدای انسان، همین سیبلانس است. هنگام تلفظ حروف “S” و “F”، صدای هوا با فرکانس بالایی از دهان خارج می‌شود که معمولا به سیبلانس شناخته می‌شود. شاید در مکالمات روزمه متوجه این مسئله نشوید اما در ضبط صدا وقتی دهانتان درست مقابل میکروفون قرار می‌گیرد، اغلب بسیار واضح است.

بیایید یک تمرین دیگر را با هم انجام بدهیم:

با استفاده از میکروفون همگراساز (چون به سیبلانس حساس‌تر است)، صدایتان را هنگام گفتن این جمله ضبط کنید:

“She sells sea shells by the sea shore.”

حالا به صدایتان گوش دهید و به صدای “S” بیشتر توجه کنید. آن صدای هیس آزاردهنده را می‌شنوید؟ این حالت، سیبلانس است.

برای رفع این مشکل، شما فقط می‌توانستید آن را با ابزارهای نرم‌افزاری مانند de-essers و کمپرسورهای چند باندی مخفی کنید.

اما استراتژی هوشمندانه‌تر اینست که درست مثل پاپینگ، در زاویه‌ای خارج از محور که معمولا به رفع این مشکل کمک می‌کند، بخوانید.

اگر این روش جواب نداد، می‌توانید از ترفند مداد استفاده کنید. همانطور که در تصویر می‌بینید یک مداد را بگیرید و آن را مستقیما مقابل دیاگرام میکروفون قرار داده و با یک کش پلاستیکی محکم ببندید.

حالا آن صداهای انفجاری با فرکانس بالا به وسیله یک مداد از وسط دو نصف شده و به یک طرف هدایت می‌شوند. مشکل حل شد!

در کل خوب آواز خواندن خیلی ربطی به استفاده از تکنیکهای مختلف ندارد و آنچه بیشتر روی آن تاثیر می‌گذارد پرهیز از مشکلات رایج است.

علی‌الخصوص این 5 تا:

1-پاپینگ

2-سیبلانس

3-اثر جانبی

4-نویز پا

5-آکوستیک ضعیف اتاق

1-پاپینگ

پاپینگ یکی از عجیب‌ترین چیزها در صدای انسان است. در این حالت، هنگام تلفظ حروف “P” و “B”، هوا به طور ناگهانی و قوی از دهان خارج می‌شود.

در گفتگوی عادی متوجه این مسئله نمی‌شوید اما در ضبط آواز، این صدای هوا به دیاگرام میکروفون برخورد می‌کند. ایجاد صدایی نیرومند با فرکانس کم به عنوان پاپینگ شناخته می‌شود.

برای درک بهتر آن، این تمرین را انجام دهید:

دستتان را جلوی صورتتان قرار دهید و این جملات را تکرار کنید:

“Peter Piper picked a peck of pickled peppers.”

“Better businesses build big boxes.”

ضربه هوا روی دستتان را حس می‌کنید؟ به این حالت پاپینگ می‌گویند.

برای پیشگیری از آن، راحت‌ترین روش آواز خواندن مقابل میکروفون با زاویه‌ای کمی خارج از محور است که در نتیجه این دمیدن هوا مستقیما به دیاگرام برخورد نمی‌کند.

با این حال از آنجا که بسیاری از خوانندگان نمی‌توانند یا نمی‌خواهند، زحمت تعبیه فیلترهای پاپ بر دوش مهندسان است.

نحوه کار این فیلترها به این صورت است:

1-فیلترهای پاپ با ایجاد مانع بین خواننده و میکروفون، مثل یک تور برای گرفتن “آواهای انفجاری” عمل می‌کنند. ضمن اینکه به صداهای دیگر اجازه می‌دهند به راحتی عبور کنند.

این مانع به عنوان یک نشانگر فاصله هم عمل می‌کند و مانع از نزدیکتر شدن خواننده می‌شود. چون ظاهرا این اتفاق خیلی می‌افتد!

برخی افراد مخصوصا آنها که در زمینه نوشتن ترانه فعالیت دارند می‌توانند به راحتی شعر را حفظ کنند اما برخی دیگر نیز به دنبال تکنیک‌هایی هستند که با استفاده از آنها بتوانند متن ترانه را حفظ کنند. این افراد ممکن است بخاطر دلایل مختلفی مثل کم‌خوابی، مصرف دارو و یا موارد دیگری نتوانند متن شعر را بخوبی حفظ کنند.

تکنیک‌هایی برای حفظ متن ترانه

1 – درک ساختار ترانه

ترانه‌ها، نوعی شعر محسوب می‌شوند و دارای ساختار مخصوصی هستند(یک داستان خاص را دنبال می‌کنند). به همین دلیل اولین موضوعیکه باید به آن توجه کنید، ساختار ترانه است. تک‌تک کلماتی که در ترانه وجوددارند از اهمیت زیادی برخوردار هستند. از اینرو ساختار ترانه از اهمیت زیادی برخوردار است. برای این کار کافی‌است در محیطی آرام به موسیقی گوش‌دهید. مادامی‌که به موسیقی گوش می‌کنید متن آن را روی کاغذ بنویسید و اگر کلمه‌ای را متوجه نشدید، پخش ترانه را متوقف کنید. دلیل نوشتن آهنگ این است که مطمئن شوید هیچ کلمه‌ای را جا ننداخته‌اید.

2- خواندن ترانه

خواندن ترانه با یک ریتم مشخص روشی مفید در حفظ ترانه است. هنگامی که به هجاها رسیدید، آنها را طولانی‌تر تلفظ کنید.

مطالعه ترانه بصورت یک متن نوشته‌شده به شما کمک می‌کند تا به زوایا و خفایای ترانه پی ببرید. همچنین به شما کمک می‌کند تا ساختار ترانه را بهتر درک کنید. هنگامی که متن و نوت ترانه نگاه می‌کنید می‌توانید ارتباط خوبی با آن برقرار کرده و نحوه حفظ آن را بهتر یادبگیرید. در فرم نوشتاری متن بسیاری از جزییات ترانه (مثل نوع صدای خواننده) آورده نمی‌شود، به همین دلیل به ذهن سپردن آن بسیار آسان می‌شود.

3- گوش دادن به ملودی

با گوش‌دادن به ملودی ترانه، می‌توانید سریعتر ترانه را حفظ کنید. برای این کار در زمان گوش‌دادن به ملودی ترانه، بصورت زیر لب متن ترانه را بخوانید.

4- گوش‌دادن و خواندن ترانه بصورت منظم

بهترین راه به یادآوردن ترانه، این است که متن آن را حفظ کنید و پس از حفظ آن بصورت منظم آن را تکرار کنید.

باید بدانید که هرچه بیشتر شعر را تکرار کنید، راحت‌تر می‌توانید آن را حفظ کنید. اگر واقعا می‌خواهید متن ترانه را حفظ کنید، ابتدا باید خط اول ترانه را حفظ کنید، سپس خط دوم و سپس به همین شکل ادامه‌دهید.

می‌توانید در هنگام دوش گرفتن یا قبل از خوابیدن متن ترانه را با خود تکرار کنید. به یاد داشته باشید که هرچه بیشتر ترانه را تکرار کنید، شانس حفظ کردن آن بیشتر می‌شود.

5- ترانه را با تکنیک‌های مختلف بخوانید

پس از اینکه متن ترانه را بخوبی فراگرفتید، می‌توانید ترانه را با تکنیک‌های مختلفی که بلد هستید بخوانید.

تکرار ملودی: مهم‌ترین تکنیکی که باید بلدباشید

یکی از مهم‌ترین‌هایی که به شما در حفظ ترانه کمک می‌کند، تکرار ملودی است. این روش حافظه ملودیک شما را به چالش می‌کشد. قبل از اینکه وارد استودیو شوید و شروع به ضبط کنید باید چندبار و با تمام وجودتان به موسیقی گوش دهید.

گام صوتی

قبل از این کار، حتما صدای خود را گرم کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا اوج صدای خود را بهتر بشناسید و به تارهای صوتی خود آسیب نزنید. هر هفته گام‌های بلندتری را تمرین کنید.

استفاده از تکنیک‌های آوازخوانی در موسیقی

شما باید یادبگیرید که چگونه موسیقی را با یک گام یا چندگام صوتی بخوانید. در هنگام تغییر گام باید این کار را به آسانی انجام دهید و سیالیت صدای شما حفظ شود.

تمرینات آزمایشی

خواندن آواز بصورت تمرینی به جذاب‌شدن صدای شما کمک می‌کند. آهنگی که با بازه صدای شما متناسب باشد را انتخاب کنید و بصورت تمرینی آن را بخوانید.

ژست مناسب در آوازخوانی

داشتن یک ژست خوب به شما کمک می‌کند تا در زمان آوازخواندن، جریان هوا به آسانی در بدن شما جریان یابد.

آواز خوانی با احساس

باید یادبگیرید که در زمان خوانندگی چگونه احساسات خود را بروزدهید. احساسات شما روی مخاطبتان تاثیر زیادی می‌گذارد.

چگونه می‌توانید به خودتان در آوازخوانی کمک کنید؟

بسیاری تصور می‌کنند که خوانندگی یک استعداد ذاتی است و تنها عده کمی از این موهبت برخوردار هستند. این عقیده کاملا اشتباه است. درحقیقت، داشتن استعداد خوانندگی تنها یک امتیاز مثبت محسوب می‌شود. برای خواننده‌شدن باید سخت کارکنید، متعهد باشید، اشتیاق داشته باشید و تمرینات را به خوبی پشت سر بگذارید.

در خوانندگی نباید احساس شرم کنید. اگر دوست دارید خواننده شوید و احساس می‌کنید پتانسیل آن را دارید، شجاع باشید و تلاش کنید تا اصول خوانندگی را به صورت گام به گام یادبگیرید.

بهترین راه آموزش خوانندگی به خود

راه‌های مختلفی برای بهبود کیفیت آوازخوانی وجوددارد. اگر از لحاظ مالی مشکل نداشته باشید یک مربی خصوصی می‌تواند به شما کمک زیادی کند. مربی شخصی اگرچه هزینه زیادی به همراه دارد، اما می‌تواند نقاط ضعف شما را به خوبی تشخیص دهد و برای بهبود آنها تلاش‌کند.

باید این حقیقت را بپذیریم که برخی خواننده‌ها از برخی دیگر برتر هستند. صدای شما در آوازخوانی از اهمیت زیادی برخوردار است، و می‌توانید با آموزش دیدن به بهترین سطح توانایی در آوازخوانی برسید. تمرین‌های صوتی و آوازی زیادی وجوددارد که برای تقویت صدای خود می‌توانید به کار بگیرید.

هدف تمرین‌های آوازی

شما باید صدای خود را مورد آزمایش قراردهید تا متوجه شوید در چه بازه‌ای می‌توانید آواز بخوانید و به تارهای صوتی خود آسیب نزنید.

انواع آموزش‌های آوازخوانی

شیوه‌های مختلفی برای تربیت صداوجود دارد، مثل:

گرم‌کردن صدا

در زمان آوازخوانی، تارهای صوتی شما تحت فشار قرار خواهندگرفت. گرم‌کردن تارهای صوتی (پیش از آوازخواندن) از آسیب دیدن این تارها جلوگیری می‌کند. برای این کار، با دهانتان دم و بازدم کنید تا زمانی که احساس کنید شش‌هایتان خالی شده‌است. بعد از آن با آوازهای پایین شروع به خواندن کنید.

کنترل نفس

اگر روی نفس خود کنترل داشته باشید می‌توانید نوت‌ها را طولانی‌تر بخوانید و از آسیب‌دیدن صدای خود جلوگیری کنید. آهنگی که می‌توانید یک نفس بخوانید را انتخاب کنید، و با صدای آرام شروع به آوازخوانی کنید. رفته‌رفته صدای خود را بالا ببرید، این کار را تا آنجا که احساس راحتی می‌کنید، ادامه دهید.

اجازه‌دهید تا جریان هوا درون بدنتان جریان یابد. آنچه باید به آن توجه کنید این است که بجای تنفس از سینه، با دیافراگم خود تنفس کنید.

کافی است یک دست خود را روی سینه و دست دیگر را روی دیافراگم قراردهید و سپس به آرامی نفس بکشید. دست روی سینه باید ثابت باشد اما دست روی دیافراگم را به آرامی جلو و عقب کنید.

نشان دادن صدا به دیگران

یکی از اصولی که خواننده باید بداند این است که صدای خود را چگونه به مخاطبانش عرضه‌کند. برای اینکه صدای شما در نزد مخاطبتان جذاب باشد، باید تمرینات آوازی، کنترل نفس و نفس کشیدن از طریق دیافراگم را به خوبی آموزش دیده باشید.

تمریناتی برای اوج صدا

اوج صدا یکی از مهمترین نکات خوانندگی است. با نواختن سریع و پشت سر هم نت‌های موسیقی می‌توانید این ویژگی را در خود تقویت کنید. می‌توانید از یک ارگ یا پیانو برای این کار استفاده کنید. به یاد داشته باشید که اوج صدای خوب، کلید موفقیت خواننده است.

اگر یک بد بخوانید و ندانید که بد می‌خوانید، به این دلیل است که علت بد بودنتان را نمی‌دانید.

در نتیجه بعید است که آموزش یک مربی هم بتواند تاثیری روی شما بگذارد. در این صورت، بهترین کار اینست که روحیه‌تان را حفظ کنید و اعتماد به نفس داشته باشید.

هرگز از خودتان بیشتر از حد توانایی‌تان انتظار نداشته باشید. داشتن انتظارات غیرواقعی فقط باعث دلسردی و حتی بدتر شدن صدایتان می‌شود. بهتر است برای ارائه بهترین عملکردتان، به خودتان اعتماد به نفس بدهید.

استفاده از افکتها حین ضبط صدا

با اینکه برخی افراد از افکتها تا زمانیکه بخش ضبط انجام نشود، استفاده نمی‌کنند، بقیه مایلند آنها را از قبل اضافه کنند. اما چرا:

بسیاری از خوانندگان معتقدند افزودن کمی افکت ریورب به آنها کمک می‌کند تا روی گام بخوانند.

با این حال در واقعیت اکثر آنها فقط آن را دوست دارند چون باعث می‌شود صدای بهتری داشته باشند.

و این خوب است چون همانطور که قبلا گفتیم یک خواننده خوب کسی است که اعتماد به نفس خوبی داشته باشد.

اما نکته منفی اینست که با افزودن ریورب (یا هر افکتی)، خوانندگان فریب می‌خورند که عملکردشان از آنچه واقعا هست، بهتر شده است.

و با اضافه کردن هر افکت احتمالا درک مشکلی که می‌توانستند در حالت عادی متوجه آن شوند و اصلاحش کنند را از دست می‌دهند.

مثلا:

• با افزودن یک de-esser، شنیدن و پیشگیری از سیبلانس دشوارتر است.
• با افزودن فیلتر بالا گذر، شنیدن پاپینگ مشکل‌تر است.
• با افزودن کمپرسور، شنیدن سطح تغییرات دشوارتر است.
• با افزودن فالش‌گیر صدا، شنیدن مواردی که در آنها ناموزون می‌خوانید دشوارتر است.

بنابراین خوانندگان خوب کسانی هستند که توانایی شنیدن این ایرادات را دارند و مطابق با آن اصلاحات لازم را ایجاد می‌کنند.